همه زندگی من و بابایی

سلام مامانی....خیلی وقته برات ننوشتم نمیدونم از کجا شروع کنم و چی بنویسم... ماشالا این روزها اینقدر شیطنت داری که نگو امون ما رو بریدی، مدام باید بگیم شهرااااد نکن. کارای آبجی جون هم هست که دیگه فرصت کارهای اولیه خودم هم میمونه... ینی تا این حد گرفتارم من.... اما عیب نداره وقتی شب بین دوتا عشق زندگیم میخوابم و تو خواب نگاهشون میکنم لذت داشتن کل دنیا رو دارم....لذتی که تمومی نداره. خستگی کل روز از تن من میره بیرون.... از این حرفا بیام بیرون و برسم به کارای دردانه ام بعد از تولد دوسالگیش..... تولد امسالت مامانی اوفتاد به روز دوم ماه رمضان که خودم کیکش رو درست کردم و یه جشن خانوادگی بعد افطار گرفتیم..... خلاصه و مفید محض...